16 Temmuz 2009 Perşembe

Muhtelif: Alayına Tugayına İsyan

Gözlerimi kapadığımda istediğim yerde olabiliyorum ben. Askerdeyken çok işe yarıyor. Bazen İstanbul'dayım, Kadıköy'ün rüzgarına bırakıyorum kendimi, sevgilim kollarımda. Bazen Eskişehir'deyim, memleketimde. Ya da Bodrum'da, sahile inmekteyim, denizin soğuk sularından birkaç adım ötedeyim sadece.

Askerliğimin ilk gününü hatırlıyorum, veya herhangi bir gününü, hepsi dün gibi ama aslında üç ay geçiverdi. İki aylık bir askerlik süreci kaldı önümde, Allahın izniyle onun da üstesinden geleceğim. Kısa dönemleri kastederek "Sizin yaptığınız askerlik mi be!" diyenleri gıdılarından öpüyorum.

Eylül bittiğinde normal yaşantıma dönmüş olacağım. Kendime ve bütün kısa dönemlere Green Day'den "Wake Me Up When September Ends" (Eylül bittiğinde beni uyandır) adlı şarkıyı armağan ediyorum.

Hayat güzel... Vallahi!