Bir ay kaldı üniversitenin bitmesine. Zaman akıp gidiyor işte böyle! Bu yazının bir amacı yok; sadece günler, aylar, yıllar sonra okuyunca şöyle bir tebessüm edeyim diye...
Eklenti: Çok kısa bir yazı olduğunu fark edip bir şeyler ekleyeyim dedim, Poets of the Fall'un geçen günlerde tanıttığım albümünü mutlaka dinleyin. Clevermind şarkısına aşık olun, Fragile ile duygulanın, Psychosis ile coşun...
Filmin yeni afişi yanda gördüğünüz gibi. Ayrıca bir web sayfası hazırladık, buraya tıklayarak ulaşabilirsiniz. Sayfada şimdilik kısa bir fragmanımız var.
Gelişmelerle birlikte olacağız, bizden ayrılmayın! :)
Bit artık be üniversite...
Birkaç gün buralardan uzak olacağım, zaten olmasam da her gün blog yazdığım söylenemez. Neyse giderayak bir şeyler yazayım dedim, bugün izlediğim film hakkında yazmak nasip oldu.
Anger Management, 2003 tarihli bir komedi filmi. Adam Sandler ve Jack Nicholson başrolde. Gidişat olarak oldukça klişe bir senaryosu olsa da bütünlük olarak oldukça eğlenceli bulduğumu söyleyebilirim.
Nedense filmde en ağız dolusu kahkahayı, "Get the f*ck outta here!" repliğinin olduğu yerde bastım. İzleyenler bilir, izlemeyenin de zevkini kaçırmayalım :)
Büyüksün Jack baba.
Konu olarak kısaca, biri şehirde diğeri köyde yaşayan iki insanın hayatlarının kesişmesini anlatıyor.
Senaryosu tamamlanan ve hatta çekim saatleri bile belirlenen film, kısmetse önümüzdeki hafta bu günlerde çekiliyor olacak. İnşallah yaza bu güzel filmin seyri ile gireceksiniz.
Bu arada film Youtube'da parçalara bölüp yayınlayarak rezil etmeyi düşünmüyoruz; muhtemelen bir web sayfası açıp orada izlenime ve indirime sunacağız.
Bilmeyenler için PotF, düşündürücü sözleri ve doyurucu müzikal kalitesiyle sevilen ve tanınan Finlandiyalı bir rock grubu.
Yeni albümleri Revolution Roulette'i bu satırları yazarken dinliyorum, kendimden geçiyorum, ritim tutuyorum, ahenkle dans ediyorum. Albümde 11 şarkı var.
Bundan önceki albümlerini dinlemeye de doyum olmuyor. Kendileriyle ve müzikleriyle henüz tanışmamışsanız ve farklı bir tat arıyorsanız kaçırmayın...
Oyunu uzun uzun incelemek niyetinde değilim. Kısaca fikrimi belirtmek istiyorum, çok çok keyifli bir oyun. Rambo gibi takılmak istiyorsanız size göre olmayabilir ama adamlarınıza odayı temizleme komutu verdikten sonra, onlar kapıyı kırıp içeri girmişken hemen arkalarından dalıp odanın diğer ucundaki teröriste kurşun sıkmak gibisi yok.
Plan yapmayı gerektiren bir oyun. Düşünüyorum, öyleyse storm and clear!
Efendim kısaca Flight Simulator X oyununun eklentisinden bahsetmek istiyorum. Ben bu oyunu sırf zevk olsun diye, uçak ile parende ve saltolar atmak için oynarım. Eklentisini de bugün edindim ve oynama şansına sahip oldum.
Bu eklenti ile oyuna askeri bir iki hava aracı, birkaç oyun modu ve İstanbul'un detaylı şehir modellemesi ekleniyor (Özellikle bu kısmı ilgimi çekmişti). Yandaki fotoğrafta gördüğünüz üzere İstanbul'da uçuyorum.
Simülasyon sevin ya da sevmeyin, en azından biri oynarken mutlaka görmeniz ve "Vay anasını" demeniz gereken oyunlardan biri.
Şimdi öyle bir dizi yaptılar ki, dokuz bölümlük ilk sezonuyla bana çocukken izlediğimde yaşadığım heyecanın aynısını yaşattı. The Sarah Connor Chronicles, ikinci ve üçüncü filmin arasında bir yerlerde geçiyor. Hem Terminator serisinin dünyasına geri götürüyor bizi, hem de filmini aratmayan görselleriyle kendine hayran bıraktırıyor. Öyle düşünüyorum ki Terminator serisine yabancı olan birileri bile keyifle izleyebilir.
Efendim oyunumuz NFS serisinin şu ana kadar yapılmış son oyunu (Merak edenler için, serinin sayı bazında on birinci oyunu). Fazlaca gerçekçi olması, her şey yasal olduğundan yasadışı yarışların ve polis kovalamacalarının heyecanının gitmiş olması, kötü kontroller ve garip oyun yapısıyla oldukça eleştirildi.
Öte yandan ben bütün akşam bu oyunu oynadım, hatta bütün akşam boyunca resimde gördüğünüz emektar Subaru Impreza'yı sürdüm. Serinin diğer oyunlarına göre daha çok sabır isteyen, fakat sabrettiğinizde güzelliklerini keşfettiğiniz bir oyun. Denemediyseniz, deneyin. Deneyip de beğenmediyseniz, bir şans daha verin derim ben. Hayat güzel.
Silahlar: Stalker’da ağırlık sınırı nedeniyle en fazla iki silah taşımanız tavsiye edilir. Bu silahlardan birisi tabanca, diğeri tüfek olabilir. Oyunun başlangıcında bu kombinasyonu kullanırken, ilerleyen bölümlerde tabancayı boşverip uzak ve yakın menzil için iki farklı tüfek taşımanız pek güzel olur.
Cephane: Mermilere ihtiyacınız olacak. Her silahın mermisi farklı olduğundan, cesetlerden mermi toplama işleminde seçiminizi dikkatli yapınız. Oyundaki en yaygın mermi tipi 7.62 milimetrelik kalaşnikof mermisi ile 5.56 milimetrelik NATO mermisi. Eğer bu silahlar için cephane toplarsanız, bir başka silahınızın mermisi bittiğinde bu silahlardan birini sağdan soldan bulup aksiyona devam edebilirsiniz.
Bazen kafaya isabet ettirdiğiniz tek bir mermi ile düşmanı mıhlarken, bazen bütün şarjörü boşaltmanız icap edebilir. Bu gibi durumlar için yanınızda mutlaka 200’den fazla mermi taşıyınız. Çok zorlarsanız ilerleyen bölümlerde 1000 mermiye kadar toplayabilirsiniz, ama bunun taşıma kapasitesi açısından eziyet olduğunu unutmayın.
PDA: Oyunda görevlerinize, diğer stalker’lar içindeki sıralamanıza ve aldığınız notlara bakabileceğiniz bir PDA’nız mevcut. Kurcalayın, inceleyin.
Görevler: Belli başlı karakterler başta olmak üzere bir çok kişiden görev alabilirsiniz. Bu görevlerin bazılarında süre kısıtlaması oluyor (ki genelde yan görevler için geçerli) o yüzden PDA’nıza göz atmanız tavsiye edilir. Ana görevlerde süre kısıtı olmadığından dilediğiniz gibi takılabilirsiniz.
Zulalar: Bazen bir ceseti incelediğinizde gudik bir ses eşliğinde PDA ışığınızın yandığını göreceksiniz. Bu, merhum arkadaşın sakladığı ganimetlerin yerini keşfettiğiniz anlamına geliyor ve haritanızda bu ganimetlerin konumu, morcivert bir imge ile gösteriliyor. Bazen sağda solda ilginç zulalar (stash) bulabilirsiniz ancak içi boş olabilir. Bu zulalar, daha sonra bir ceseti incelemenizle birlikte ne hikmetse aktif olabilir bu yüzden dert etmeyiniz, tekrar gidip bakınız.
Karşınıza stash olarak çıkan her türlü sandığı, çantayı, eşik arasını, küçük kaygan delikleri kendinize ait eşyaları saklamak için kullanabilirsiniz. Bu eşyalar çalınmayacak veya kaybolmayacaktır, içiniz rahat olsun.
Minik Harita: Kısa süreli bip sesleri, minik haritanız kapsamında birileri olduğunu gösterir. Bunu haritanın köşesindeki numaralardan anlayabilirsiniz. Yeşil noktalar herhangi bir vasıtayla kanka olduğunuz kişileri gösterir (muhtemelen hayatlarını kurtardığınız için), turuncular ise size düşman veya dost olmayan kişiler. Dostluk çok önemli bir faktör olmadığından, kavga çıkarmadığınız sürece sorun yoktur. Uzaktaki birine nişan aldığınızda imleciniz kırmızı ise tetiğe asılmamanız için hiçbir neden bulunmamaktadır. Haritaya dikkat ediniz, düşmanı tespit ettikten sonra konumu kırmızı bir nokta olarak haritada görünecek ancak birkaç saniye içinde kaybolacaktır. Bu süre içinde düşmanın konumunu göz kararıyla tespit edip davranışa geçmeniz önerilir. Görevsel açıdan, eğer haritada hedefiniz yeşil bir imge değil de beyaz bir ok işaretiyse, muhtemelen ya alt ya da üst katlarda bir yerde, yani farklı bir yükseklikte. “Nerede lan bu” demeden önce araştırmalarınıza devam ediniz.
Son olarak unutulmaması gereken şey, hayvanların ve mutasyona uğramış yaratıkların haritada gözükmedikleri. Gözünüzü dört açın, hatta yer altı laboratuarlarında sekiz açın. Karanlıkta birdenbire görünmez bir yaratık tarafından cırmalanmak pek hoş olmuyor.
Zırhlar: Zırhınız olmadan iki mermilik işiniz var, bu yüzden her daim güçlü bir zırh sahibi olmalısınız. Aman dikkat! Zırhlar zamanla delik deşik oluyor, kalbura dönüyor ve işlevselliğini yitiriyor. Çok güçlü ama yıpranmış bir zırf, bir alt seviyedeki zırhtan daha güçsüz hale gelebiliyor o yüzden zırhınızı gösteren mavi çubuk yarıdan aşağıya indiğinde ne yapıp edip yeni bir zırh edinmeye bakın.
Oyundaki tüm zırhların türlü türlü özellikleri var. Birkaçının gece görüş özelliği var, bir çoğu genellikle yeşil ve bulanık gece görüşü sağlarken bir iki tanesi mavi ve net bir görüş sağlıyor. Yeşil olanı kullanmak yerine kendi gözlerinize güvenmeniz tavsiye edilir.
Kaydadeğer fark yaratan en sıradışı zırh, exoskeleton. Oyunun yarısından çoğunu tamamladığınızda satışa sunulan veya son bölümlerde bir iki tane bulabileceğiniz bu zırh, 200000 ruble (Rus parası) olduğundan elde etmek pek kolay değil ancak oyun boyunca paranızı iyi biriktirmişseniz alabilirsiniz. Bu zırh ile (en azından yıpranana kadar) terminatör gibi gezebilirsiniz. Normalde oyunda 60 kilo olan maksimum taşıma sınırınız bu zırh ile 80 kiloya çıkacağından, son gramına kadar sırtına bir şeyler yüklenmeyi seven oyuncular için çok cazip. Zırhın tek kötü yanı, koşamıyorsunuz. Yavaş ve emin adımlarla yürümeyi sakıncalı bulmayanlar için ideal.
İşitsel Göstergeler: Tehlikeyi belli eden iki ses duyacaksınız. Birincisi frekansı artan bip sesleri, diğeri ise cızırtılar. Cızırtılar elbette radyasyonu belli ediyor ve ne kadar artarsa radyoaktif atomlar vücudunuzda halay çekmeye başlıyor. Radyasyonu geçirmek için viski içebilirsiniz veya antiradyasyon enjeksiyonları kullanabilirsiniz.
Diğer işitsel gösterge olan bip sesleri içinse “anomalies” adını verdiğimiz sakıncalı doğaüstü olaylar için geçerli. Bunların içinde sizi kendi içine çeken, havaya kaldıran ve daha sonra parçalara ayıran hava akımlarından, üzerine adım attığınızda cayır cayır yanmaya başladığınız yüksek ısı dalgamsı hedeler mevcut. Uzak durunuz, durmayanları uyarınız. Bazen düşmanlarınız bunlara kapılınca seyretmesi pek güzel oluyor gerçi.
Artifact: Sağda solda görebileceğiniz, yerde şen çocuklar gibi zıplayarak fıldır fıldır dönüp parlayan şeyler, birer artifact. Bunlardan beş tanesini bel kemerinizde taşıyabiliyorsunuz ve size türlü türlü faydaları bulunuyor. Bazılarının faydadan çok zararı var, o yüzden keyfinizce kullanın.
Yanınızda mutlaka bir tane taşımanız gereken iki artifact: Soul (+600 sağlık verir, bunu bulana kadar +400 veren meat chunk ile idare edebilirsiniz) ve Moonlight (+109 dayanıklılık verir, daha uzun koşar daha az yorulursunuz). Diğer boşluklara bunların negatif etkilerini dengeleyecek bir şeyler koyabilirsiniz.
Ben de bir ürün tanıtımı yapayım dedim ayaküstü. Yeni çıkan ürünleri teknoloji manyaklarının bloglarından takip edebilirsiniz, ben sizlere nispeten daha eski ama daha sağlam bir fiyat/performans oranına sahip bir aygıt tanıtacağım.
Yıllardan 2008, aylardan Şubat idi. Özellikle kablosuz internet gibi güzel bir teknolojiden faydalanabilmek için bir cep bilgisayarı almaya karar vermiştim. Biraz araştırdıktan sonra, bünyesinde wi-fi bulunduran ancak sadece 450 liraya satılan Benq P50 ile karşılaştım. Şaşırdım haliyle, çünkü en basit örnekle Nokia'nın wi-fi bulunduran modelleri 700 liradan başlıyordu. Sanırım hala değişmemiştir bu fiyatlar. Biraz araştırınca aldım ve pişman olmadım.
Özelliklerini internet üzerinden rahatça bulabilirsiniz ama ben daha çok bu cihazla neler yapabileceğinize yoğunlaşmak istiyorum ki, o fiyata değip değmediğine siz karar verin.
Windows Mobile 2003 kullanması ve kimilerine göre bataryasının yetersiz olması, aklıma gelen dezavantajlar... Gerisine siz karar verin.
Her ne kadar göz yoran bir teknik olsa da, her iki filmin de çok iyi bir tempoyla seyirciyi kendine bağladığı görünüyor. Herhalde önce [Rec] filmini izlediğimden olsa gerek, Cloverfield gözümde biraz daha zayıf kaldı mantıksal açıdan. Cloverfield'da öyle anlar var ki "Be adam, bırak kamerayı, koş canını kurtar!" demenize sebep oluyor ve biraz da Hollywood filmi olmanın azizliğine uğrayarak gerçekçilikten uzaklaşıyor. Yine de başarısız bir film değil, hatta ileride çekilecek benzer filmlerin öncüsü denebilir.
Ben bu noktada yine [Rec]'e dikkatleri çekmek istiyorum çünkü her ne kadar konusu farklı olsa da, konunun işlenişi ve bunun seyirciye sunulması konusunda, ayakları yere Cloverfield'dan daha sağlam basıyor. Cloverfield'da "Aman abi, kapat şunu, çekme!" benzeri replikler varken [Rec]'te "Çek abi çek, hepsini çek!" duygusunun işlenmesi de iki filmin arasındaki önemli bir fark.
Bir de anladık ki virüsler ve zombiler, devasa canavarlardan daha gerçekçi, onları daha çok seviyoruz!
Amerikanın faiz indirimleri ve yaptığı diğer yardımlar küresel ekonominin kan kaybını durdurmuyor, takip edeniniz varsa bilir. Bizim ekonomimiz her ne kadar genel olarak dünyada yaşanan bu sarsıntılardan etkilenmiyor gibi görünse de, borsanın 50000'lerden 39000'lere düşmesi ve doların ip atlar gibi dalgalanması aslında ciddi sinyaller veriyor. Sağ olsun, yapılan hataları ve yanlışları gizlemekte pek başarılı bir hükümetimiz var. Dünyada yaşanan ekonomik çalkantıya karşı hiç tedbir almıyorlar, haberiniz olsun.
Sonuç olarak şu an yaşanan hayvansal boyuttaki kayıpların acısı birkaç ay sonrasından itibaren 2008 boyunca ortaya çıkacaktır. Aslında şimdiden ortada...
Neyse bu kadar yeterli sanırım.
Bu aralar yine oynuyorum, hem grafiksel hem de sürüş zevki açısından acayip tatmin eden bir oyun. Hatalarına ve kusurlarına rağmen zevkten kıvranarak oynuyorum. Tamam bu son cümle abartı oldu.
Hala oynamayan ve içinde ukte kalan varsa, çekinmesin oynasın. Ne demişler, "Aşıksan vur saza, şoförsen bas gaza!"
Ben filmi evde izledim ancak zaman zaman gerildiğim oldu ki gerilimin kaçınılmaz olduğu sahneler var. Sinemada izlense ne gibi sonuçlar olur bilmiyorum, diyecektim ki Youtube'da bu filmin galasında seyircilerin tepkilerini kameraya almışlar. Kitle halinde meksika dalgası gibi zıplıyor millet. İspanyolca olması da ayrı bir güzellik bence. Dilin ve kültürün etkileri zaman zaman görülüyor filmde.
Velhasılkelam, gerilmek istiyorsanız hiç çekinmeden izleyin.
"Herkeşler yazıyor, benim eksiğim ne?" diyerek ben de nihayet yazmaya karar verdim. İnsanoğlu fırsat buldukça yazmalı aslında, sonradan okuyunca ders almak veya hiç olmazsa şöyle bir gülümsemek için. Ama benim de bir farkım olsun isterim. Mesela cümleye "ama" kelimesiyle başlanmaz biliyorum fakat bazen gerekli sanki, bağlaç olmaktan çıktığı anlar oluyor. Neyse.
Yazılarım sıradan bir günlük olmayacak, "Sevgili günlük, bugün çok güzeldi, yidik içtik eğlendik" yazmaktan ziyade aklıma geldikçe hayata dair fikirlerimi paylaşmak istiyorum. Belki bir gün birilerinin işine yarayacak bir şeyler söylerim. Ne demişler... "Bazen fark yaratmak için tek bir insan yeter."